Solmaz Şirin

Həyat yaşamağı bacaranındır, onun ilməsindən baş açanındır!​

Bilirəm, intizar içində qalıb,
Hər bir kölgə düşsə, heyrətə dalıb,
Yollara həsrətlə sən göz dikirsən,
Məni görməyəndə hey ah çəkirsən…

Titrək dodaqların pıçıldar hərdən:
“Niyə gəlməz oldun, yox oldun birdən?”
Hicran alovunda əriyəndə sən
Mənim gəlişimlə sönmək istərsən.

Mənim ürəyimi nəbzində dinlə,
Döyünür inan ki sənin qəlbinlə.
Kövrəlir, ağlayır o için-için,
Ağlayır gecikmiş məhəbbətinçin.

Bəlkə də sevmirsən, mən yanılmışam,
Şirin sözlərinə aldanılmışam.
Ürək kitab deyil, açıb oxuyaq,
Bizi də yaşadan ümiddir ancaq