Nisgil parçaladı, diddi qəlbimi,
Alışdım ayrılıq oduna, yandım.
Sənin getdiyini söyləyən dili
Alışıb yandıran gur alov sandım.

Təbiətin gözəl qızı yaz gəldi,
Mövsümünə yeni libas gətirdi.
Ağaclara gül – çiçəklər səpdirib,
Yamaclarda yaşıl xalça bitirdi.

Sabahın gözləri nazla açılmış,
Seyr edir o dağı, çəməni, düzü.
Duman çiçəklərin üstə asılmış,
Ləçəkdə jalələr oxşayır gözü.

-Səndən ötrü ölürəm, –
Deyənlər çox, ölən yox.
-Səni həmdəm bilirəm, –
Deyənlər çox, bilən yox.

Özünü sevdir mənə,
Necə mən sevdirmişəm.
Elə et sevim səni,
Necə ki sən sevmisən.

Əynində ağ xalat, əlində şəfa,
Mehriban, səmimi, şən Dilşad həkim.
Geniş ürəyində sədaqət, vəfa,
Yaşa, yaşadaraq sən, Dilşad həkim!

Ay kişilər, qiymət verin,
Verməz heç kəs qadın yerin.
İkram edin qadınlara,
Ana dedik biz onlara.

Xalqın vuran ürəyi,
Ölkənin nər dirəyi,
İti görən gözləri,
Azərbaycan əsgəri!

Müəllim sanki bir bədrli Aydır,
Gözlərə nur verir, sözlərə işıq.
Hər kəsin qəlbinə İlahi paydır,
Aləmi dəryadır, özü yaraşıq.

Yüz min dillər içində seçilir ana dilim,
Hamısından şirindir, əzizdir doğma dilim.
Anamdan götürmüşəm mən bu dilin binasın,
Ondan doğma olarmı başqa millət anası?!