Sənlə keçən bircə anım bir mənalı ilə dəyər,
Sənin o saf məhəbbətin verir ömrə-günə dəyər.

Xilas etdin tənhalığın caynağından məni zatən,
Qoşa uçan qartal kimi ucalıram səninlə mən.

Sən başımın tacı oldun gələn gündən həyatıma,
Məna verdin eşqin ilə dəqiqəmə, saatıma.

Çin səddi tək söykənməyə polad kimi sütunun var,
Dağlar misli sal kürəyin düşmənlərə sipər olar.

Göydə Allah, yerdə sənsən qibləgahım, səcdəgahım,
Sənlə tapıb rövnaq mənim həm bu günüm, həm sabahım.

Qara günüm ağ olubdur əl çatanı dərgahına,
Sən ellərə nur saçırsan hər yetəndə pənahına.

Sənsiz keçsə bircə çağım, xəzan olub solar bağım,
Zirvəsindən qartal köçmüş dağa dönər uca dağım.

Otellodan daha artıq səndə vardır qısqanc əsər,
Solmaz elə “qatil”dir ki, xəyanətin başın kəsər.