İki yaşlı körpə ikən
Sən boğuldun, can vermədin.
Qəddar, qansız nadanlara,
Şeytansifət insanlara
Könül, həyat, qan vermədin.
Sən yenidən cana gəldin
Yeni ölkə, diyar kimi-
Abadlaşdın, gözəlləşdin.
Açıb haqqa qollarını,
İşıqlatdın yollarını.
Gəzib yurdun sol-sağını,
O üçrəngli bayrağını
Qaldıraraq ucalara
Səs çatdırdın dosta, yara.
Zəhmətinə oldu əvəz-
Bu bayrağın bir də enməz!
Bu zamanın nidasıdır!
Məmməd Əmin dühasıdır!