Ayrılıq ocaqdır-sönməyən ocaq,
Alovu içini eyləyər sıcaq.
Közləri ömürlük damğalayacaq,
Damğası yaradır, hey sızlayacaq.

Harda qaldın, ey məhəbbət!
Ömür artıq olur yarı.
Buna dözmür daha həsrət,
İnsaf eylə, tez gəl, barı!

Sevgiylə yaşanan həyat gözəldir,
Olmasa qəfəsdir, bəlkə də zindan.
Sevgi ilə həyat şeir, qəzəldir,
Sevgidir həyatda ilk sübhdəki dan!

Göyü bulud seyr edəndə,
Yağış pənah gətirəndə,
Yolu çaya döndərəndə,
Sən yelkən ol, yad et məni.

Mənimçin sən varsan, səninçin də mən,
Qeyri bir anlayış bilmədim qətən.
Bir canda iki ruh təkiyik zatən,
Bundan özgə aləm var olmaz mənə.

Tənha bir adadır kimsəsiz könlüm,
Bir ağ yelkənim yox, yelkənim ol sən.
Səni gözləyirəm illərdən bəri,
Dənizdə, dəryada sükanım ol sən.

Əlçatmaz sevginin sorağındayam-
Elə sevginin ki, nakam olmasın.
Hələ qönçə ikən boynunu büküb,
Şaxtada, tufanda erkən solmasın.

Səni sevməyəni sevmə, amandır,
Həyatın məngənə olar canına.
Cavabsız məhəbbət oddan yamandır,
Yanğılar, alovlar dolar qanına.

Sevgi nəğməsiylə dünya gözəldi,
Zindandır sevgisiz ömrümüz, Allah!
Ən dadlı röyalar sevgiylə gəldi,
Sevgidir ən gizli sirrimiz, Allah!

Ay ürək, səndə bu görünməmişdi,
Səni sevməyəni sən niyə sevdin?
Bu, sənin başına gələn nə işdi?
Axı, çox mətindir, sadiqdir sevgin.