Tənha bir adadır kimsəsiz könlüm,
Bir ağ yelkənim yox, yelkənim ol sən.
Səni gözləyirəm illərdən bəri,
Dənizdə, dəryada sükanım ol sən.

Yağsın məhəbbətin cadar könlümə,
Qoyma dil-dodağım yanıb tökülsün.
Məhəbbət yağışı yağdır gülümə,
Qoyma könlüm evi uçub sökülsün.

Qaranlıq zindanda saraylar yarat,
Məhəbbət çırağı as sütunundan.
Yaman vəfasızdır bu zalım həyat,
Könlümün sarayı olmasın viran.