Solmaz Şirin

Həyat yaşamağı bacaranındır, onun ilməsindən baş açanındır!​

İstərdim, a şux, sevgili cananım olaydın,
Mən ruhi-rəvanın, sən isə canım olaydın.

Eşqin dili-zarımdakı aruzuvü dərdim,
Sən isə könül dərdinə dərmanım olaydın.

Sənsən üzü gül, sovti gözəl bülbüli-şeyda,
Mən şer yazam, sən də qəzəlxanım olaydın.

Mən eşq səmasında sənin sayeyi- peykin,
Sən isə mənim afəti-dövranım olaydın.

Can verməyə payində çəkərdim hələ minnət,
Tək layiqi ol Rovzeyi- Rizvanım olaydın.

Zülfün tək öpərdim o əlindən, ayağından,
Solmaz deyə sən tək mənə cananım olaydın.

Sinəndə nə dərdü mihənin varsa, alardım,
Tainki özün eşqdə Loğmanım olaydın.

Bir ömrümü bir anına ithaf eliyərdim,
Hər anına bir ömrcə imkanım olaydı.

Qul tək satılardım, Qəni, Yusif kimi mən də,
Hər kahi Züleyxa kimi sultanım olaydın.